In therapie: tot slot

“Tijdens mijn therapie werd al snel duidelijk dat ik niet alleen problemen op mijn werk had, maar ook in de privésfeer. Ook daar verliep de communicatie niet heel erg soepel. In de derde en vierde therapiesessie zoomde de psychologe daarom ook in op de relatie met mijn ouders en met mijn ex-man. Ze vroeg hoe de mensen om mij heen zich gedroegen, en wat mijn reactie daarop was. In onze gesprekken heeft de psycholoog, via veel doorvragen, de verbanden gelegd tussen hoe ik reageer in werk- of privé situaties, en mijn relaties met mensen uit het verleden en mijn opvoeding. Mijn moeder huilde bijvoorbeeld nooit waar mijn zus en ik bij waren, over verdrietige of pijnlijke zaken werd ook nooit gesproken; zo heb ik het geleerd van huis uit en zo doe ik het dus zelf ook.  

“Waarom steekt mij dit zo?”

Een belangrijk inzicht dat ik door de therapie kreeg is dat we allemaal anders reageren op situaties. In plaats van van slag te raken door het gedrag van anderen, tel ik nu eerst tot tien en daarna stel ik mijzelf de vraag: ‘Waarom raakt of steekt mij dit zo?’ Ik ben mij meer bewust geworden van wat het bij mij teweeg brengt als iemand kortaf of onaardig tegen mij doet. Vervolgens probeer ik om niet in dat negatieve gevoel te blijven hangen, door het niet automatisch op mijzelf te betrekken (misschien had die ander gewoon een slechte dag?) en het te laten passeren. 

Tijdens het laatste, afsluitende gesprek met de psycholoog was ik weer begonnen met werken. Ik vond het heel prettig om te kunnen bespreken hoe het op het werk ging en hoe ik mij daar voelde. Tijdens mijn re-integratiegesprek met de leidinggevende was ik mij veel bewuster van mijn emoties en mijn reactie dan voorheen. Hierdoor kon ik het gesprek rustiger voeren en liet ik mij minder meeslepen door negatieve gevoelens. Na afloop vond ik dat ik nog veel meer voor mezelf had kunnen opkomen; ik moet mijn grenzen nog duidelijker leren aangeven. Dat is niet iets wat ik me nu al helemaal eigen heb gemaakt, maar volgens de psycholoog is dat heel normaal. De eerste stap is dat ik mij er nu bewust van ben. 

Handvatten en opluchting

In de therapie heb ik in een korte tijd geleerd om anders met stress en met mijn emoties om te gaan. Ik ben heel erg blij dat ik meer handvatten heb gekregen om anders met bepaalde situaties om te gaan. Het bespreken van mijn klachten heeft mij enorm geholpen. Voor nu waren de vijf sessies voldoende, maar wie weet dat ik vanaf nu een paar keer per jaar een afspraak met de psycholoog maak. Het voelde fijn om bepaalde problemen met een professional te bespreken, het lucht op en ik zie het ook als een manier om mezelf te kunnen blijven ontwikkelen.”

Ondanks dat Babbete hulp zoeken in eerste instantie spannend vond, heeft het haar erg geholpen. Loop je zelf tegen problemen aan en zou je deze graag met een psycholoog bespreken? Neem dan contact op met ons verwijsteam via 085-4014720 of het contactformulier.