Hulpvraag van Jacey:
Qua karakter ben ik vrij dominant, maar ik merk dat ik ook een vreemde voorkeur heb om onder de duim gehouden te worden. Toen ik pas een gesprek hierover had, kwam ik erachter dat het misschien iets te maken heeft met het feit dat dit vroeger ook het geval was bij mijn ouders. Bij hen was er sprake van een ongezonde relatiedynamiek waarbij er veel gelogen werd en één persoon vaak werd vernederd.
Ik heb een tijd met iemand gedatet waarbij dit ook het geval was. Dat de relatie bestond uit een voortdurend duw-en-trek-spelletje waarbij ik nooit echt mezelf was, maar vooral een houding aannam. Dit maakte het wel spannend omdat je nooit precies weet hoe iemand gaat reageren, wat iemand wil of denkt enzovoort.
Wij kunnen je helpen
Direct de juiste hulp van een psycholoog die bij jou past
- Gekwalificeerde psychologen
- Al 47.242 mensen geholpen
- Snel en persoonlijk
- Geen wachtlijst
Momenteel heb ik een erg goede relatie waarin mijn partner ook mijn beste vriend is. Onze communicatie is echt ontzettend goed, we spreken alles uit en proberen elkaar zoveel mogelijk te begrijpen. Ook vinden we elkaar heel aantrekkelijk, hebben we het ontzettend gezellig en matchen onze vrienden ook. In beginsel een perfecte relatie dus.
Toch voel ik soms heel erg een soort onvrede, een drang om weg te lopen en om ermee te kappen. Toen ik ging kijken waar dit vandaan kwam, kwam ik erachter dat ik dus ergens een soort vreemde drang heb om in een ongezonde relatie te zitten waarbij iemand mij eigenlijk een beetje vernedert.
Het tegenstrijdige hieraan is dat ik weet dat ik er niet gelukkig van word en dat het niet normaal is, terwijl het anderzijds een soort vertrouwd gevoel is. Is er een manier om hieraf te komen, of moet ik de rest van mijn leven accepteren dat er zo’n gekke kronkel in mijn hoofd zit waar ik heel moedeloos van word?
—-
Beste Jacey,
Wat goed dat je zelf doorhebt hoe de situatie in elkaar zit en dat je ook weet waar je gedachten vandaan komen. Heel veel mensen hebben dat inzicht niet, maar handelen daar wel naar en zitten vervolgens met de gebakken peren.
Het is belangrijk om te weten dat het niet vreemd is dat je bepaalde voorkeuren hebt; wanneer je stelselmatig zo bent opgevoed, is je emotionele software als het ware op die manier geprogrammeerd. Je vraagt je af of je het moet accepteren of dat er een manier is om van deze gedachten af te komen. Beide zijn een optie, maar dat is vaak wel afhankelijk van je leeftijd. Als je jong bent is je persoonlijkheidsontwikkeling flexibeler en zou je bepaalde nieuwe gedachten kunnen aanleren, op latere leeftijd is dat moeilijker.
Omdat je aangeeft dat jullie alles met elkaar bespreken, denk ik dat het goed is om ook hierover met je partner te praten en hem deelgenoot te maken van je behoeften. Als je een fijne relatie hebt, dan kun je bespreken hoe jullie er samen mee om willen gaan als je weer de drang voelt opkomen om weg te lopen. Misschien blijft het inderdaad iets dat jullie moeten accepteren als onderdeel van wie jij bent, misschien kunnen jullie samen een verandering aanbrengen in bepaalde behoeftes. Bespreek hoe je op bepaalde behoeftes reageert en geef elkaar de ruimte om eraan te werken.
Of je naar een psycholoog moet? Alleen als je er last van hebt. Als het voor problemen zorgt binnen je relatie, dan zou je relatietherapie kunnen overwegen. Zitten je emoties je vooral op individueel vlak in de weg, dan kan het helpen om eens met een psycholoog te gaan praten.
© 2018 – Freek Sarink – Psycholoog Leiden
