Afgelopen week startte ik weer een cyclus mindfulness avonden. Ik had het een aantal maanden niet gedaan, vond het daarom wel een beetje spannend. Sommige mensen die zich hadden aangemeld kende ik vanuit mijn praktijk. Enkele deelnemers helemaal niet en dat maakte het extra spannend voor mij. Bovendien houd ik nu ‘huiskamer’ mindfulness avonden.
Mindfulness dichtbij
Sinds een aantal jaren is dat een droom van mij; Mindfulness zo dicht mogelijk bij het dagelijkse leven van mensen te brengen. Niet speciaal naar een zaaltje te hoeven gaan, in speciale loszittende kleding in kleermakers zit te hoeven.
Wij kunnen je helpen
Direct de juiste hulp van een psycholoog die bij jou past
- Gekwalificeerde psychologen
- Al 47.242 mensen geholpen
- Snel en persoonlijk
- Geen wachtlijst
Gewoon bij mensen thuis. Maar ja, dat wil voor mij zeggen dat ik ook in een nieuwe omgeving kom en maar moet zien welk effect dat op mij heeft en of ik genoeg aanwezigheid kan bieden.
Uit je comfortzone
Het kan ongemerkt zo vanzelfsprekend zijn om van binnen te vertrekken bij het opdoen van nieuwe indrukken. Ik denk dat de meeste mensen niet echt van onzekerheid en onbekend houden. Ergens willen de meeste mensen vastigheid.
We voelen ons veilig als veel bekend is; Je eigen huis, je eigen spullen, je eigen vrienden en bekenden, werk wat je aan kunt en ga zo maar door. We bedenken er van alles voor en over en zo creëren we ongemerkt een illusie die wellicht verder van het werkelijke leven is dan we ons realiseren.
Dus, de enige optie voor mij was ‘de onzekerheid’ tegemoet! ’s Avonds in het donker naar een onbekend adres fietsen, ik had geen tijd gehad uit te zoeken hoe ik er precies moest komen. Het was bovendien koud en nattig, reden temeer om met de auto te nemen. Maar ja, zo zit ik niet meer in elkaar. Probeer iedere keer opnieuw de onzekerheid aan te gaan terwijl ik aanwezig probeer te zijn wat het van binnen raakt.
Aangekomen bij een hoog flatgebouw belde ik aan en werd binnen gelaten. Ik moest naar de 17e verdieping en kwam voor 2 liften te staan; een voor de even en de ander voor de oneven nummers. Degene voor de oneven nummers leek geblokkeerd, kwam maar niet, ik besloot die andere lift te nemen en dan een verdieping via het trappenhuis te zakken.
Waar ik niet opgerekend had was, dat het trappenhuis bijna onvindbaar was. Ik belde de gastheer en kwam na wat zenuwen en gedoe op mijn plek van bestemming aan.
Mijzelf van binnen steunen
Mindfulness is voor mij dat ik mild naar mijzelf blijf kijken, ondanks het gedoe wat zich van buiten en van binnen afspeelt. Als ik mezelf zou veroordelen verdwijn ik van binnen, iets waar ik in de loop van mijn jeugd heel goed in was geworden.
Nu kan ik blijven; mijn onzekerheid waarnemen, mezelf van binnen steunen door te fluisteren dat het allemaal zo erg niet is en dat het wel goed komt. Ooit heb ik van een vrouw, die een week later zou overlijden, geleerd: je hoeft geen 10 te halen voor het leven! Wat een opluchting.
Meer genieten
Ik mag stuntelen, onzeker zijn en meer van die dingen en ondertussen merk ik dat ik steeds beter kan luisteren, meer ruimte heb voor mezelf en andere mensen. Ook meer genieten trouwens.
Eigenlijk alleen maar omdat ik minder oordelen heb, wat een zegen!
Bekijk ook eens de site minned.nl voor een Mindfulnesstrainer bij jou in de buurt.
