Zelf betalen voor je zorg is zo gek nog niet

Dat het kostenplaatje een belemmering kan zijn is begrijpelijk. Toch kijken veel cliënten verder dan de kosten. De voordelen die zij zien in de onvergoede zorg wegen namelijk absoluut op tegen dit nadeel.

Psycholoog en behandeling die bij jou past

Allereerst kun je een psycholoog zoeken die bij jou past. Je kunt meerdere psychologen vergelijken en beoordelen met wie je wel, of juist geen klik voelt. Een goede verstandhouding met de psycholoog is een essentieel onderdeel van de behandeling. Als je niet vrij en open kunt spreken en niet alles kunt of durft te vertellen zal de behandeling weinig opschieten.

De vrijgevestigd psycholoog zal een beeld vormen van jou en je klachten, maar geen diagnose stellen. Zo is er aandacht voor wat er speelt, maar krijg je geen etiket opgeplakt. Omdat de psycholoog zich niet aan een protocol hoeft te houden, zoals bij sommige instellingen het geval is, kan de behandeling helemaal op jou worden afgestemd.

Geen wachtlijst

Wanneer je wordt doorverwezen heb je vaak te maken met wachtlijsten die tot enkele weken kunnen oplopen. De norm schrijft voor dat er 4 weken tussen het maken van een afspraak en de intake mag zitten. In 20% van de gevallen wordt deze norm niet gehaald. Na de intake mag het nog eens 6 weken duren voordat de behandeling start. Ook dit wordt in 13% van de gevallen niet gehaald. Als je weet dat er in 2012 meer dan 750.000 mensen behandeld zijn, hebben we het dus over duizenden mensen die maanden moeten wachten op de zorg die ze nodig hebben.

Bij een zelfstandige psycholoog kun je vaak binnen een week terecht. Een belangrijk voordeel, je wilt immers niet langer door blijven lopen met je klacht(en). Alhoewel je het effect van wachtlijsten moeilijk kan meten is het gemakkelijk voor te stellen dat beginnende klachten zonder de juiste hulp van kwaad tot erger worden. Daarnaast, je hebt nu een probleem dus je wilt toch ook nu geholpen worden.

Zorgverzekeraar, privacy en vrije keus

Omdat de onvergoede zorg niet wordt vergoed is er geen contact met de zorgverzekeraar. In tegenstelling tot de vergoede zorg worden je gegevens en klachten niet doorgestuurd naar je verzekering. Om dit te voorkomen kan je een privacyverklaring opstellen, al blijkt dit niet altijd voldoende.

Een ander verschil is dat de psycholoog geen rekening hoeft te houden met een zorgplafond. Psychologen in de vergoede zorg moeten contracten met zorgverzekeraars tekenen over hoeveel patiënten ze mogen behandelen. Hierdoor heb je een beperkte vrije keus in de GGZ en kan het zelfs voorkomen dat je ergens goed bent behandeld, maar bij terugval niet meer bij dezelfde psycholoog terecht kunt.

Daarnaast wordt in de DBC structuur vastgelegd hoeveel minuten een psycholoog krijgt om een diagnose (ook wel zorgzwaarte) te behandelen. De nadruk ligt dus op de klacht in plaats van de patiënt. Daarmee bestaat het risico dat geprotocolleerd behandelen en medicamenteuze ondersteuning wordt gestimuleerd. Ook rijst de vraag hoe duurzaam behandelresultaten zijn bij een focus op het afnemen van klachten als er geen tijd is om te behandelen wat er onder ligt.

Kortom, zelf betalen voor je zorg is zo gek nog niet.

© 2016 Psychologen Nederland – Aerjen Tamminga