Indertijd toen mijn dochter net een jaar was sprak ze haar eerste woordjes uit. Een was beez. Het duurde een tijd voordat ik door had wat ze bedoelde. In die tijd had ik het druk en vooral in mijn hoofd. Ik herinner me dat ik indertijd regelmatig dacht: ik kan niet eens mijn gedachten afmaken, want dan klopt ze al weer aan mijn deur. Mamma!
Die kleine wist al van echte aanwezige aandacht en drukte dat uit door mij te zeggen dat ik altijd bezig was. Toen ze ouder was maakte zij mij dikwijls attent dat ik er met mijn aandacht niet bij was. Ook als we aan de telefoon zaten, zij in Amsterdam en ik in Naarden, mijn blik naar mijn computer afdwaalde zei ze: “Patrice ben je er nog, luister je wel?” Ze had het altijd haarscherp in de gaten.
Wij kunnen je helpen
Direct de juiste hulp van een psycholoog die bij jou past
- Gekwalificeerde psychologen
- Al 47.242 mensen geholpen
- Snel en persoonlijk
- Geen wachtlijst
Echte aandacht
Ik denk trouwens dat alle kinderen besef hebben van echte aandacht. Ze zijn nog in de zijnsmodus, vermoedelijk hebben ze ook nog niet zoveel gedachten zoals wij. En dan bedoel ik als je ouder bent dan een jaar of acht.
Ken je die ervaring? Je rijdt in je auto en je bent ruim tien kilometer verder dan je dacht. Als het even wil heb je een afslag gemist. Hoe komt dan nou? Wij zitten de meeste tijd met onze aandacht in onze gedachten. Als we heel afwezig zijn, zeggen we, we zijn in gedachten verzonken. Die laatste uitspraak verklapt het al. Zodra we met onze aandacht in onze gedachten zijn, zijn we afwezig.
Stilstaan bij het gegeven dat je ademt
Gedachten gaan bijna altijd over de toekomst of over het verleden. En als ze over dit moment gaan, zijn het vaak verklaringen, interpretaties of discussies. Herkenbaar? Een van de manier om aan je gedachtewereld te ontsnappen en in de ervaring van het moment te stappen is, je aandacht te verleggen naar je adem. Onze adem is er altijd. Onze adem gaat vanzelf en is altijd in het moment. Nooit een seconde geleden, noch over een seconde.
Bovendien verbind de adem ons met ons lichaam. gewoon om het simpele feit dat de adem ons lichaam van binnen doet bewegen. Bij de inademing komt er meer ruimte, bij de uitademing ontspant ons lichaam. Als je wilt zou je dagelijks een aantal keren kunnen proberen om wat momenten stil te staan bij het gegeven dat je ademt. Let dan eens op wat het met je doet.
Bewust zijn van
Afgelopen vrijdag liep ik een half uurtje in het Vondelpark in Amsterdam. Ik woon er vlakbij en ik had me voorgenomen nu het weer wat zachter wordt, mijn gewoonte van een ochtend wandeling weer op te pakken.
Ik was mij bewust hoe ik mijn voeten neerzette, welke beweging mijn wervelkolom maakt als ik loop en hoe mijn adem dieper werd en de gedachtestroom tot rust kwam. Ik keek naar de bomen, zag veel vogels en luisterde naar hun gezang en gekwetter. Mijn ogen gleden over een ontluikend grasveldje waar piepkleine gele puntjes bovenuit staken. Ah dacht ik: daar zijn ze weer de gele krokussen. He het wordt weer lente, wat fijn. Mijn gedachten namen zo hun loop over lente, genieten, zon…
Meer energie
Opeens werd ik wakker, werd me bewust van al die op zich fijne gedachten, realiseerde mij ineens wat ik aan het doen was; denken over! Er kwam in mij op: wat doet het mij als ik naar die kleine gele krokuspuntjes kijk?
Ik schoot vol en de blijheid welde in mij op. Ik liep verder en kon de natuur dieper op mij in laten werken. De hele dag heb ik deze openheid ervaren. Ik luisterde dieper naar de mensen met wie ik aan hun geluk werk, ik voelde me blij en open en had energie te over.
Tja mindfulness! Een manier van leven die voortdurend roept om meer en me gelukkig maakt.
© 2012 Psychologen Nederland
