Hallo, Dertigersdilemma?

Laat ik dit hardop uitspreken. Ik ben een bijna-dertiger. Of hoe ik het liever noem; een achterin-de-twintiger. En dat is hartstikke leuk, want ik ben nog jong en de wereld ligt aan mijn voeten. Met een mogelijkheid aan keuzes voelt het alsof ik nu echt de volwassen wereld kan betreden. Of is dat toch iets gemakkelijker gezegd dan gedaan?

Wanneer ik met mijn mede bijna-dertigers of net dertigers praat merk ik toch dat er aardig wat dilemma’s ontstaan. Gesprekken als samenwonen, trouwen, kinderen en carrière maken zijn tegenwoordig de gespreksonderwerpen. En dan heb ik het niet over de ‘alles-gaat-zo-geweldig’ gesprekken. Maar meer de ‘ben-ik-op-de-goede-weg’ gesprekken.

Terugblikken

Daar waar ik voorheen alleen nog maar vooruit keek, kijk ik nu veel vaker terug. Wanneer je jong bent wil je liever ouder zijn en wanneer je ouder bent weer liever jong. Maar als dertiger lijkt het wel alsof je tussen twee werelden in staat. De jeugd vindt je oud maar de ouderen vinden je jong.

Wat ik merk aan mijn leeftijdsgenoten, is dat we veel kritischer zijn gaan kijken. Vragen zoals “hoe zag ik mezelf tien jaar geleden en waar ben ik nu?” komen met de regelmaat van de klok naar voren. Daaruit komen dan weer veel andere kritische levensvragen naar voren. Het lijkt wel alsof alles anders is nu. We moeten verstandige keuzes maken en werken aan onze toekomst. Als dit niet het leven is wat we voor ogen hadden dan moeten we daar nu verandering in brengen. Tenminste, de huidige maatschappij lijkt dit te vinden. Zijn we dan nu massaal in het dertigersdilemma beland?

Een nieuwe fase

We hebben de pubertijd overleefd en onze hormonen razen al een tijdje niet meer als een malle door ons lichaam heen. Ook de fase als jonge twintiger waarin materialistische zaken nog hoog in het vaandel staan laten we zo langzamerhand achter ons. Spullen doen er steeds minder toe en ervaringen worden steeds belangrijker. We zijn in een nieuwe fase beland. Volgens N. Wijnants komt het dertigersdilemma voor tussen je 25e en 35e levensjaar. We willen ons gaan settelen en keuzes moeten worden gemaakt.

En het is inderdaad nogal een dingetje. Want rond deze leeftijd ga je jezelf toch afvragen; hoe zie ik de toekomst voor mij? En ben ik gelukkig met het leven wat ik nu heb? Wordt het niet eens tijd voor een volgende stap? Wat N. Wijnants ook stelt in haar boek is dat we rond deze leeftijd allemaal grote keuzemomenten in ons leven hebben. Het zijn keuzes die de rest van je leven bepalen en daar willen we niet te licht over denken. Hierdoor komen al die kritische levensvragen naar boven. Want wat als je de verkeerde keuze maakt? Daar waar je als tiener nog je pad gemakkelijk kan veranderen gaat als midden twintiger die leeftijd toch wel een beetje meetellen.

Dilemma’s

Maar het is niet alleen de tal van mogelijkheden die het ons zo moeilijk maakt. Het is ook het moment waarop we meer verdieping in ons leven zoeken. En dan is het de vraag hoe we die verdieping dan vorm gaan geven. Past die baan die je nu hebt nog wel bij de persoon die je nu bent bijvoorbeeld.

Ook relaties gaan andere vormen aannemen. We gaan ons afvragen of dit de man of vrouw is waar we oud mee willen worden. En zo langzamerhand begint de biologische klok bij de vrouwen te tikken. Daar waar moedergevoelens eerst nog niet aanwezig waren begint het nu toch wel een beetje te komen. Of het is al geheel aanwezig en zit je met het dilemma of je eerst aan je carrière wilt werken en hoe je dit dan gaat combineren met de kinderwens.

Kortom; veel vragen, maar vooral veel vragen tegelijk. En dat zorgt voor een chaos in ons hoofd en een onrustig gevoel. Maar gelukkig staan we hier niet alleen in. Ongeveer drie kwart van de mensen tussen de 25 en de 35 jaar loopt met deze dilemma’s rond volgens N. Wijnants. Hoe we daar dan mee om moeten gaan? Voor nu heb ik nog geen idee. Maar daar later meer over.

© 2016 Psychologen Nederland