Mindfulness! wat is dat nu precies? – deel 2

Vanmorgen kreeg ik een mailtje van mijn vriendin/collega. Ze schreef: ‘Hey Patrice, lees jij mijn sms’en niet meer of is er iets met je mobiel?’ In gedachten ging ik mijn laatste drie dagen na en realiseerde mij dat ik in ieder geval op twee sms’en niet gereageerd had.
Ik schreef haar terug: weet je, ik heb geen ruimte, zit qua werk en studie in een rollercoaster! De mail had ik gelezen voordat ik me ging douchen, dus stapte even later onder de douche. Terwijl ik mijn haren waste voelde ik ineens tranen komen.

Ontspannen

Op zich ken ik dat wel van mezelf, dat als ik ontspan emoties naar boven kunnen kruipen. Even huilde ik en zo snel als het over ging floepten de inzichten mijn bewustzijn binnen: Oh ja! Morgen is het haar verjaardag. Haar is mijn dochter Marije die 13 jaar geleden overleden is.
Oh ja, eigenlijk zit ik al een beetje op slot sinds 13 april, haar sterfdag. En hoe dat dan werkt bij mij? Ik heb net iets minder energie, ik sta net iets minder open voor contact, ik ben net iets meer geneigd afwezig te zijn, net iets minder spontaan en enthousiast. Herkenbaar?

Enfin, terwijl ik onder de douche stond en mijn tranen even de vrije loop konden gaan kwam mijn inspiratie onmiddellijk te voorschijn.

Hoe het werkt? Bijna ieder mens heeft een patroon opgebouwd om zo min mogelijk gekwetst en afgewezen te worden. We pantseren onze kwetsbaarheid met gedachten, die later overtuigingen worden: Ik kan het wel alleen is een bekende voor de meesten van ons. We hopen dat het zo werkt en dat we daardoor sterker worden en weerbaarder.

Helaas pindakaas! Gekwetst worden is een gegeven van het leven, het is inherent aan met elkaar mens-zijn. Het is bijna onmogelijk dat we voortdurend echt contact hebben met elkaar. Er kan zomaar een kort door de bocht opmerking uitfloepen die kan raken. Maar ja, laat je het binnen komen of doe je die opmerking af met een oordeel?

We gaan aan onze ervaring voorbij

En als je denkt aan je kindertijd dan is het helemaal vanzelfsprekend dat we ons vaak gekwetst en afgewezen hebben gevoeld. Bij de meesten van ons is het antwoord geworden; ik kruip in mijn hoofd met daaronder onbewust het besluit dat je niet hoeft te voelen!
En zo leven we in onze gedachtewereld en zijn we feitelijk afwezig. Wij gaan aan onze ervaring voorbij. In plaats daarvan hebben we er gedachten over.

De gedachten leren laten voor wat ze zijn

De weg terug naar aanwezig zijn is contact maken met onze emoties en gevoelens. De gedachten leren laten voor wat ze zijn. Zoveel mogelijk iedere ervaring toelaten. Mijn ervaring is dat het voelen van mijn emoties, welke het ook zijn, mij direct in het moment brengt en mijn inspiratie wakker kust.

Leven in aanwezigheid is ook het lef hebben je door het leven en de mensen te laten raken. Ik word daar gelukkig van, al moeten mijn tranen af en toe naar buiten.

© 2012 Psychologen Nederland

Bekijk ook eens de site minned.nl voor een Mindfulnesstrainer bij jou in de buurt